Կարելի է թվարկել հոգեբանական առանձնահատկությունների մի ամբողջ շարան, որոնք ծագում են նմանատիպ ընտանիքներում երեխայի ծնունդի հետ կապված: Սակայն առանցքային խնդիրը դա ընտանիքի կողմից հատուկ կարիքով երեխայի ընդունված լինելն է: Իսկ դա որոշիչ դեր է խաղում երեխայի հետագա զարգացման գործընթացներում: Ծնողները, որոնք ընդունում են երեխային այնպիսին, ինչպիսին որ կա և ուրախանում են նրա յուրաքանչյուր առաջխաղացումով, որպես կանոն, հասնում են շատ մեծ արդյունքների:
Ինչ է նշանակում երեխայի ծնունդ: Երբ մարդը դառնում է ծնող, առաջին հերթին նրան անհրաժեշտ է հարմարվել այն նոր` նախկինում անծանոթ մի կարգավիճակի հետ: Լինելով անպատրաստ այդ նոր իրադրությանը` անմիջապես առաջանում է պատասխանատվության, հոգատարության մի զգացողություն ինչ-որ մի էակի հանդեպ, ինչպես նաև` անհրաժեշտություն` հրաժարվելու որոշակի հաճելի պահանջներից: Փոխվում են նոր ստանձնած դերերը և ամուսինների միջև փոխհարաբերությունները: Այսպիսով երեխայի ծնունդը ծնողների համար մի նոր կարգավիճակ է, որն իր հետ բերում է դժվարությունների մի ամբողջ շարան, սակայն դրանց զուգահեռ բերում է նաև մեծ երջանկություն և հաճույք:
Աստիճանաբար զարգանում է ծնող-երեխա փոխհարաբերությունները: Երեխայի
անօգնական լինելը և ծնողից կախվածությունը, ծնողի մոտ արթնացնում է պաշտպանողի բնազդ
և քնքշություն: Սակայն երբեմն պատասխանատվության բեռը նրանց թվում է շատ ծանր: Սկզբնական
շրջանում, երբ դեռ ծնողը ամբողջովին չի հարմարվել իր նոր կարգավիճակի հետ, նրա մոտ
կարող է առաջանալ մոլորվածության և ճնշվածության զգացողություններ, քանի որ
<<փոքրիկ մարդուկը>> շատ ուժ ու ժամանակ է խլում նրանից:
Հայտնի է, որ կրթական համակարգի առաջին օղակը եղել և մնում է
ընտանեկան դաստիարակությունը: Ուստի բարեփոխումների իրականացումն անհրաժետ է սկսել
հենց այստեղից: Այսինքն` հարկ է բարձրացնել ընտանեկան դաստիարակության որակը և ծնողների
մանկավարժական գիտելիքների մակարդակը:
Վերջին ժամանակներս ավելի ու ավելի մեծ նշանակություն է ձեռք
բերում ոչ միայն այս կամ այն ախտահարումներով տառապող երեխաների, այլ նաև այն ընտանիքի
սոցիալական հարմարեցման հիմնախնդիրները, որում նրանք դաստիարակվում են:
Առօրյա կյանքում զարգացման շեղումներով երեխաների ծնողները բախվում են բազմաթիվ հիմնախնդիրների հետ: Մի կողմից
նրանք դժվարություններ են զգում իրենց երեխաների վրա ներգործության ուսուցողական և դաստիարակչական մեթոդների
ընտրության գործում, մյուս կողմից ներքին բարդ
հոգեբանական խնդիրներ են առաջանում` կապված ընտանիքում սահմանափակ կարողություն-ներով
երեխայի ծնվելու հետ:
Ծնողները, որոնք սպասում են ցանկալի երեխայի ծնվելուն և ընտանեկան երջանկության ձևավորմանը, հիմնականում պատրաստ չեն լինում լուրջ դժվարություններին և խնդիրներին, որոնք լույս աշխարհ են գալիս երեխայի ծնունդի հետ միասին: Ծնողներից շատերը երկար ժամանակ չեն կարողանում հարմարվել «ճակատագրի այդպիսի անարդարության» հետ: Նրանցից շատերը սկզբնական շրջանում դժվարանում են սիրել երեխային, որը չի համապատասխանում իրենց ակնկալիքներին:
Комментариев нет:
Отправить комментарий